Post Description

L'Apollonide (Souvenirs de la Maison Close) (2011)
Alternatieve titel: House of Tolerance, House of Pleasures

Tagline:
The movie looks pretty good.

Land: Frankrijk 
Genre: Drama
Speelduur: 122 minuten

Acteurs: Noémie Lvovsky, Hafsia Herzi en Jasmine Trinca

Waardering:
Moviemeter: 2,91
IMDB: 7.0/10

Liefhebbers van een avondje film, vergeet niet dat er naast de grote "Hollywoodreleases" nog tig van "andere" (kwaliteits) films zijn, die soms te goed zijn om in de anonimiteit te verzwelgen.


Deze film geregisseerd door Bertrand Bonello, werd genomineerd voor een Gouden Palm en 8 César Awards. De film won een César voor Best Costume Design. De muziek is van Bertrand Bonello.

Samenvatting:
Deze film volgt het leven van een aantal prostituees in een bordeel in het begin van de twintigste eeuw.

Recensie:
Een besloten Parijs bordeel, begin 20ste eeuw. Het gezicht van een prostituee, verminkt door een klant, vertoont een tragische glimlach. Rond deze vrouw leven de andere meisjes, met hun rivaliteit, jaloezie, verdriet en plezier. Een ongekende visuele rijkdom van weelderige decors en kostuums.

Het fin de siècle dringt rond 1900 door tot het dure Parijse bordeel van Madame Marie-France en haar welgestelde en soms excentrieke klanten. De rijke aankleding en het uitgelezen gezelschap jonge vrouwen suggereren een cocon van tijdloos plezier waar de buitenwereld niet bestaat. Maar ook madame moet de huur betalen en zelfs binnen deze muren komt het einde van een tijdperk in zicht.

Bertrand Bonello wilde deze besloten wereld vooral laten zien vanuit het standpunt van de prostituees. Belangrijker dan het werk met de mannen zijn de meer alledaagse kanten van het vak, de vermoeidheid, de wasbeurten na afloop, de angst voor ziektes. Bonello toont de onderlinge camaraderie, het roddelen over de klanten en de hoop die de vrouwen koesteren om ooit hun schuld aan madame te kunnen aflossen. Tragisch is de prostituee die door een klant is verminkt en nu een litteken heeft in de vorm van een wrede glimlach, door Bonello ontleend aan The Man Who Laughs (Paul Leni, 1928) naar de roman van Victor Hugo.

Bonello toont het bordeel als een vrouwenwereld waar ergernissen, angsten, dromen en teleurstellingen worden gedeeld in een vorm van kameraadschappelijke rivaliteit. Hij versterkt de benauwde, dromerige atmosfeer met een spookachtig geluidsspoor dat af en toe wordt onderbroken door een klassieke popsong als Nights in White Satin. De verzameling mooie vrouwen is natuurlijk ook geen straf om naar te kijken en regisseur Betrand Bonello zorgt met zijn fraaie cameravoering, als schilderijen gecomposeerde shots en abstracte montage voor een haast hypnotiserende en surrealistische kijkervaring. Top!

Verhaal:
Het begin van de 20ste eeuw, een bordeel in Parijs. Een man takelt een prostituee toe en zij houdt er een litteken in de vorm van een tragische lach aan over. Rond deze vrouw gaat het leven in het bordeel gewoon verder, met al hun rivaliteit, hun angsten, hun plezier en hun pijn. De buitenwereld krijgt daar echter niets van mee, het huis is een gesloten wereld...

Info:
Bron: Retail
Taal: Frans
Audio: DD 5.1
Ondertitels: Nederlands

Trailer: http://www.youtube.com/watch?v=yOjfUjfrxmw

Afbeeldingen: http://www.cinenews.nl/Movies.Detail.cfm?MoviesID=10020&lang=nl

Met dank en alle eer voor de originele poster