Post Description

C’est Déjà l'Été (2010)



Alternatieve titel: 
To juz lato

Tagline:
A portrait of a family, but above all the story of a teenager

Land: Nederland / België
Genre: Drama 
Lengte: 85 minuten

Cast: 
Patrick Descamps (Jean Bournonville) 
Benjamin Willem (Benjamin Bournonville) 
Julie Anson (Marie)

Crew:
Regisseur: Martijn Maria Smits
Schrijver: Bastiaan Kroeger 
Muziek: Ernst Reijseger 

Plot Keywords: Realistic, Family, Semi-feral existence 

Beoordeling op IMDb: 6.6/10




Liefhebbers van film, vergeet niet dat er naast de grote "Hollywoodreleases" nog tig van "andere" (kwaliteits) films zijn, die vaak te goed zijn om in de anonimiteit te verzwelgen.


C’est Déjà l'Été werd genomineerd voor 3 Gouden Kalveren en won er één voor Beste Muziek. De film ontving op het Film Festival van Rotterdam een nominatie voor een Tiger Award en won de KNF Award - Special Mention.

Korte inhoud:
De veertienjarige Benjamin groeit op in een verscheurd gezin. Vader is werkloos, moeder is gevlucht en zijn achttienjarige zus heeft een baby van een gedetineerde.

Recensie:
De jonge en talentvolle regisseur Smits begaf zich letterlijk en figuurlijk op het terrein van de Waalse broers Jean-Luc en Pierre Dardenne met dit zeer realistisch ogend, sociaal portret van een gezin aan de onderkant van de samenleving in Seraing, werkterrein van de Dardennes. 

Voordat hij C’est Déjà l'Été ging draaien, woonde de Nederlandse regisseur Martijn Maria Smits een jaar lang in Seraing, de armoedige industriestad in Wallonië. Hij won er het vertrouwen van de argwanende bewoners, van wie hij er een aantal een rol gaf. Alleen het personage van de werkloze, gescheiden vader wordt gespeeld door een professionele acteur. Het lukt hem vrij goed de sfeer van stille wanhoop te treffen die aan de hoofdpersonen kleeft. Ook lukt het Smits om het doelloos rondzwerven, de lethargie en eindeloze verveling die moet worden uitgebannen door drank, goed in beelden te vangen. 

Smits wil met zijn film aandacht vragen voor de medemens, wier bestaan in het teken staat van het overleven onder barre omstandigheden. Hij heeft dus goede bedoelingen en zijn film wortelt op de werkelijkheid van deze streek. De levens zijn treurig, de seks is vreugdeloos, de drank vloeit rijkelijk en het geweld ligt overal op de loer. De stijl is afgekloven. De cameraman loopt met de camera op de schouder achter de hoofdpersonen aan en filmt hun gezichten meestal van dichtbij. Soms last Smits een grofkorrelig tussenshot in of laat hij een detail in close-up zien. 

Vrolijk wordt je er niet van en je moet het geduld hebben voor dit soort arthouse, maar het is wel knap gedaan. Smits biedt een overtuigende blik in een wereld, die hopelijk de uwe niet is." Top!

Verhaal:
Het verhaal van een gezin dat in Seraing leeft. Het gezin bestaat uit Jean, zijn dochter Marie en zijn zoon Benjamin. Jean is ontslagen uit de staalfabriek van "Cockerill", maar houdt dit uit schaamte verborgen voor zijn 2 kinderen. Marie heeft een baby, de vader van het kind zit in de gevangenis. Benjamin zou eigenlijk naar school moeten, maar brengt zijn tijd liever door met vriendjes, brommers en nepwapens. De 3 familieleden leven langs elkaar heen. Ze spreken elkaar alleen als ze de ander nodig hebben en zelfs dit lijken ze alleen te doen als ze er iets mee kunnen verdienen. Ze kunnen de slaap thuis niet vatten en zoeken buitenhuis naar manieren om te kunnen slapen of de verveling te verdrijven.

Info:
Bron: Retail
Taal: Frans
Geluid: DD 5.1
Ondertitels: Nederlands

Trailer:
http://www.film1.nl/films/trailer.php?id=34066

Met dank en alle eer voor de originele poster